اپیدمیولوژی خودکشی موفق در استان فارس طی سال های ۱۳۹۰-۱۳۸۲

gte vml 1]> چکیده  زمینه و هدف: خودکشی یکی از اختلالات سلامت اجتماعی و روانی است که به عنوان یک مشکل جدی در بهداشت عمومی به شمار می آید، به طوری که این مشکل توجه ویژه ای در سطوح اول و دوم مراقبت های بهداشتی به خود اختصاص داده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اپیدمیولوژی خودکشی موفق ارجاع شده به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس طی سال های 1390-1382 طراحی گردید. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 1815 مورد خودکشی ارجاع شده به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس طی سال های 1390-1382 و براساس معیارهای ورود و خروج از مطالعه که به پزشکی قانونی شهرستان ها ارجاع شده بودند، انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرونده پزشکی متوفیان استفاده گردید. اطلاعات پس از استخراج و جمع بندی با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون مجذور کای) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در طی سال های مورد بررسی 1815 مورد خودکشی موفق ارجاع شده به اداره کل پزشکی قانونی استان فارس ثبت گردید. میانگین سنی قربانیان خودکشی 78/13±37/30 سال بود. بیشترین موارد خودکشی را مجرد ها با فراوانی 1076 نفر (3/59%)، گروه سنی 29-20 سال با فراوانی 786 نفر (3/43%) و مشاغل آزاد با فراوانی 809 نفر (6/44%) به خود اختصاص داده بودند. شایعترین انگیزه جهت خودکشی، بیماریهای روانی (3/14%) و مشکلات خانوادگی (4/13%) بود. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که مهمترین انگیزه جهت خودکشی موفق در استان فارس اختلالات اعصاب و روان و مشکلات خانوادگی بوده است. از این رو توجه به وضعیت روحی و روانی بیماران و انجام مراقبت های بهداشتی و درمانی از طرف متولیان امر سلامت و بهداشت، امری لازم و ضروری می باشد. واژه های کلیدی: خودکشی، اپیدمیولوژی، پزشکی قانونی